Vocaal Ensemble Sancti Cordis Roeselare

december 2007

Logo Hartje Linker 100 Rechter 100

Jaargang 21, nummer 6 december 2007

6 = 100

Terwijl hij in de archieven van ons koor aan het grasduinen was, constateerde Jacques dat het 6de "Hartje" van dit jaar het 100ste in de rij is! En dat wilden we eventjes in de verf zetten. Daarom verschijnt het voor een keer in kleur. Waarom groen? De kleur van de hoop natuurlijk. Hoop op een verder bloeiend koorleven en een hartelijke samenwerking.

Het allereerste nummer verscheen in januari 1986. De nummers verschenen op onregelmatige tijdstippen, tot in juli 1993 het 22ste nummer van de pers kwam. Toen viel de productie stil. In maart 1995 namen wij de draad weer op.

Ons allereerste artikel kreeg de titel: "Hoera, het leeft!" en het begon als volgt:

"Het was meer dan een dutje! Het is als uit een langdurige coma dat het "Hartje" ontwaakt. Velen die vreesden dat het voor altijd ter ziele was gegaan, halen opgelucht adem.

Op de laatste bestuursvergadering, ten huize van onze voorzitter-dokter werd de "redactieploeg" gereanimeerd. Wij zijn immers de mening toegedaan dat het "Hartje" een reden van bestaan heeft. Het schept een band tussen de koorleden onderling..."

Het was onze bedoeling het tijdschriftje zesmaal per jaar te laten verschijnen en tot nog toe lukt dat aardig. Maar...we willen toch besluiten met de laatste alinea van ons eerste artikeltje:

"Om het frêle, jonge "Hartje" nieuwe levenskansen te bieden, niet voor een paar maanden of voor een jaar, maar voor j a r e n , is er voldoende zuurstof en voeding nodig! Wie nog wil meewerken aan de redactie van het "Hartje" of wie iets kan bijdragen om het te stofferen, laat het ons eerstdaags weten..."

Deze oproep blijft onveranderd. Help het "Hartje" in leven houden! Dank verzekerd. A.P.

What’s in a name?

(8) Het spinet

Een snaarinstrument.

Lange tijd is gedacht dat het woord "spinet" verwees naar Giovanni Spinetti, een zestiende–eeuwse Venetiaanse bouwer van muziekinstrumenten. In feite komt het woord van het Latijnse spina, naar de pennenschachten die de snaren van het instrument aantokkelen. Het is een van de oudste vormen van met toetsen bespeelde snaarinstrumenten. Elke toets slaat slechts één snaar aan. Het instrument was drie–, vier– en soms vijfhoekig van vorm. Het spinet was erg in trek van de zestiende tot de achttiende eeuw, maar werd later verdrongen door de klavecimbel en ten slotte door de piano.

(9) Het Wurlitzerorgel

Genoemd naar de Duits–Amerikaanse instrumentenbouwer Rudolph Wurlitzer.

De Wurlitzers maakten in Saksen al eeuwen muziekinstrumenten, te beginnen met Nicolas Wurlitzer, die in de zeventiende eeuw luiten vervaardigde. Rudolph arriveerde in 1853 in Hoboken (New Jersey) en reisde naar Cincinnati, waar hij als kruier in een warenhuis werkte en in 1854 in een bank terechtkwam. Vlakbij was een handel in muziek–instrumenten. Het viel hem op dat de Europese instrumenten erg duur waren. Hij stuurde zijn vader al zijn spaargeld, 700 dollar, voor een aantal instrumenten en verkocht ze tegen een lagere prijs dan de plaatselijke. Hij schakelde de tussenhandelaars uit. In 1856 richtte hij zijn eigen Wurlitzer Company op en bracht de instrumenten op de markt tegen prijzen die ook de middenklasse zich kon veroorloven. Toen hij in 1865 zijn eigen zaak opende, waren zijn trommels en bugels al overal in de VS in gebruik. In 1908 zag Rudolph de film en bioscoop belangrijk worden. In 1910 verscheen zijn eerste bioscooporgel op de markt, een gigantisch pijporgel–instrument dat een volledig orkest kon imiteren. Door het publiek werd het meteen Mighty Wurlitzer gedoopt. Het diende oorspronkelijk om de stomme film van geluid te voorzien en verscheen weldra in alle music–halls. Toen hij in 1914 stierf, namen zijn drie zonen de zaak over. In 1934 produceerden ze de eerste automatische jukebox uit de geschiedenis: de Wurlitzer Simplex.

Portretgalerij (20)

Henry John Gauntlett (1805–1876)

Met Kerstmis zingen we het stemmige Once in royal David’s city, gecomponeerd door Henry John Gauntlett.

Gauntlett was een uitzonderlijk begaafd organist, beroemd in de muzikale middens van het 19de–eeuwse Engeland. Zijn vader was hulpprediker in Wellington, waar Henry geboren werd in 1805. Hij had twee zussen, beiden talentvolle muzikanten. Toen zijn vader in 1814 verhuisde naar Onley, wilde hij de twee meisjes op het orgel laten spelen, maar de 10–jarige Henry kon zijn vader overhalen hem in hun plaats aan te stellen. Na zes maand onderricht bij zijn moeder was hij bekwaam genoeg de taak op zich te nemen.

Later nam hij les bij Wesley (zie vorig nummer). Attwood, een leerling van Mozart, wilde hem als zijn assistent in de St. Paul’s Cathedral. Maar Henry’s vader raadde hem af beroepsmuzikant te worden uit vrees voor het zedelijk verderf in de muzikale middens. Hij wou dat hij eerst het diploma Rechten behaalde. Zo werd Henry advocaat en verhuisde naar Londen, waar hij samen met zijn broer pleitte. In 1827 nam hij dan toch zijn eerste officiële taak als organist op in Southwark. Hij ijverde voor een hervorming van de orgelbouw, wat hem in conflict bracht met de gevestigde orgel–wereld. Tot 1860 werkte hij samen met de Londense orgelontwerper William Hill. Het is vooral als vernieuwer van de orgelbouw dat hij naam gemaakt heeft. Hij publiceerde heel wat artikels over orgelmuziek en was ook zeer gevraagd als uitvoerder. In 1846 koos Mendelssohn hem om de orgelpartituur te spelen in de eerste uitvoering van Elijah. Omstreeks die periode werd hem ook het Lambeth Doctoraat toegekend door de aartsbisschop van Canterburry.

Gauntlett was heel productief als componist van religieuze hymnen. Hij gaf er ook verscheidene bundels van uit. Hij werd The Father of Church Music genoemd.

Dat Mendelssohn hem bewonderde blijkt uit wat hij over hem schreef: "Zijn literair talent, zijn kennis van de muziekgeschiedenis, zijn vertrouwdheid met de akoestische wetten, zijn wonderbaarlijk geheugen, zijn filosofische geest zowel als zijn praktische ervaring, maken van hem een van de belangrijkste leraars van de eeuw."

Gauntlett stierf in Londen in 1876.

Ave, sanctum Viaticum

We zingen geregeld de mooie, kerkelijke hymne Ave, sanctum Viaticum. Indachtig dat wat we begrijpen, we ook beter zingen, volgt hieronder, regel per regel, de tekst met de Nederlandse vertaling.

Ave, sanctumViaticum, Agnus Dei velatus,
Gegroet, heilig Reismaal, verhuld Lam Gods,

Ave, solamen cordium, fons pacis consecratus.
Gegroet, troost der harten, gewijde bron van vrede.

Ad te, o Jesu, sitio, te quaero, te esurio,
Naar jou, o Jezus, dorst ik, jou zoek ik, naar jou heb ik honger,

qui sum in te renatus.
ik die in jou herboren ben.

Indignum me confiteor recipere te corde;
Ik beken dat ik het niet waard ben jou in mijn hart te mogen opnemen;

divinitatem vereor in peccatorum sorde.
ik schrik terug voor je goddelijkheid, uit de ellende van mijn zonden.

Dic verbo tantum, anima sanabitur
Maar spreek slechts één woord, dan zal mijn ziel genezen worden

et vivida tuo fruetur corde.
en vol leven genieten van jouw hart.

De voetballers munten uit in balvaardigheid,
De supporters in baldadigheid.

Bert Dewilde

Kerstlied

Nu zal het wel gauw gaan sneeuwen,
Dan worden de wegen wit.
Dan rijden de drie kamelen,
Waarop elk een koning zit
Door een woestijn van eeuwen
Vol boosheid en gevit.

De herders liggen bij nachte
Te waken op het veld
Bij hun schaapjes met witte vachten.
Een engel heeft hun verteld,
Dat Jezus niet langer kan wachten
Want de wereld moet hersteld.

Wat herders en koningen hopen,
Het maakt gering verschil:
Men kan het geluk niet kopen,
Maar voor mensen van goede wil
Gaat de hemel eenvoudig open
En dan wordt alles stil.

Alleen wie het kwade begeren,
Die mogen niet binnen gaan,
De hemel is daar voor wie leren
De goedheid te verstaan,
Die de mensen door ons ontberen
Als wij hebben kwaad gedaan.

Door een woestijn van eeuwen
Vol boosheid en gevit
Rijden de drie kamelen
Waarop elk een koning zit.
Nu zal het wel gauw gaan sneeuwen
En dan wordt de wereld wit.

Anton van Duinkerken
(1903-1968)

Varia

De act van de bassen op het Sint–Ceciliafeest.

Op het memorabele Sint–Ceciliafeest in november ll. verrasten de bassen met een act in de kolderieke oorlogssfeer van ’Allo, ’Allo! en een lied op de tonen van Madame la Marquise.

Na het optreden van René Artois (Dirk B.), Edith Artois (Dirk W.), kolonel Von Strohm (Antoon), Michelle Dubois (Jan), Herr Flick (Ludo), Officer Crabtree (Tom) en monsieur Roger Leclerc (André) klonk telkens het refrein:

Et c’est pour ça, mijn beste, beste vrienden,
que tout va bien, que tout va bien!

En als slot zongen we samen:

Het was van d’jaar l’année–e de la France,
maar ook het feestjaar van den bas. ’
t Is daarom dat wij straks wat zullen dansen,
ons Franse charme komt van pas.
We zijn zo fier op onzen koor,
en daarom gaan wij er mee door.
à Saint–Amand of aan de zee, ’
t is al gelijk: wij gaan steeds mee.
Of straks misschien een offensief
naar de Ardennen, zegt den brief.
Ons bende hoort dus bij mekaar,
maar ons Frans liedje is nu klaar!

Et c’est pour ça, mijn beste, beste vrienden,
que tout va bien, que tout va bien!

Straks geven de bassen de fakkel door aan de tenoren die ze veel succes toewensen voor volgend jaar!

In memoriam

Op 17 november 2007 overleed te Roeselare mevrouw Agnes Mulier (90 jr.), echtgenote van Roger Debeuckelaere en koormeter. Wij bieden de familie ons oprecht medeleven aan.

Proficiat

  • Op 10 november 2007 huwde Tom Goderis, zoon van Nicole Naert, met Ann Vincent in de kerk Onze–Lieve–Vrouw ter Duinen te Koksijde.
  • Op 11 november 2007 huwde Heidi Wyffels, dochter van Jan en Rita Dedier, met Jan Selschotter in de kerk van Onze–Lieve–Vrouw Middelares te Ieper.

Activiteitenkalender

  • Vrijdag 7 december 2007, Sinterklaasfeest: vanaf 19.30 uur verwachten we de Sint in het Ruitercentrum.
  • Dinsdag 25 december 2007, Kerstmis: om 11.15 uur in de Sint–Amandskerk (met orkest). UNIFORM.
  • Vrijdag 25 januari 2008, om 19.30 uur Nieuwjaarsfeestje in het Ruitercentrum.
  • Hou het weekend van 11, 12, 13 april 2008 vrij voor ons tweede "ARDENNENOFFENSIEF"!
  • Aan alle koorleden en sympathisanten: Een zalig Kerstfeest! Een gelukkig Nieuwjaar!

Aan alle koorleden en sympathisanten:

Een zalig Kerstfeest !
Een gelukkig Nieuwjaar!

Terug